باد سحری طرب فزاید از ادیب صابر غزل 13

1 باد سحری طرب فزاید غم از دل غمکشان زداید

2 بادی که به صبحدم برآید بی باده مرا طرب فزاید

3 دل در بر من بدو شتابد جان در تن من بدو گراید

4 گر جان برمش به هدیه زیبد ور دل دهمش به تحفه شاید

5 زان باد بود مراگشایش کز زلف بتم گره گشاید

6 فارغ شود از زیارت او وانگه به زیارت من آید

7 بی بوسه (او) که جان فروزد بی چهره او که دل رباید

8 دل در بر من همی نماند جان در تن من همی نپاید

9 بادست به دست من که بی دوست طبعم همه باد را ستاید