داده دو ترک تو صلا باز از آشفتهٔ شیرازی غزل 32

1 داده دو ترک تو صلا باز سپاه ناز را تا که بخاک و خون کشد عاشق نو نیاز را

2 آهوی دشت عشق را شیر اسیر دام شد صعوه کوه تو درد سینه شاهباز را

3 طایف کعبه بنگرد گر بحریم معنوی گرد مقام کوی تو طوف بود حجاز را

4 آشفته پاکباز شو این ورق دغل بنه چند بششدر افکنی رند قمارباز را

5 روی بهر طرف کنم قبله اهل دل توئی شاید اگر بشش جهة فرض نهم نماز را

6 ترک ستم شعار من بو که شوم اسیر تو ترک مکن خدایرا غارت و ترکتاز را

7 مویه سزاست بعد از این راست روان پارس را ریخت چودر عراق خون پادشه حجاز را