فریاد که سبحه از رضی‌الدین آرتیمانی رباعی 57

1 ز آئینهٔ دل چو زنگ اغیار زدود نه جامه سفید ساز و نه خرقه کبود

2 چون اهل زمان نه‌ایم در قید فنا ما فانی مطلقیم در عین وجود

1 من خلد ندانم به صفای اشرف فردوس نباشد به صفای اشرف

2 زین پیش هوای جنتم در سر بود زین پس سر ما و خاک پای اشرف

1 ای راندهٔ درگاه تو خواری و عزیزی پیدا ز تو هر چیز ندانم تو چه چیزی

2 ما هیچ ورای تو ندیدیم و نبینیم ای آنکه بتحقیق، ورای همه چیزی