سلمان ساوجی

شوق می ام نیمه از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 52

جمشید و خورشید 52 ام از 897 جمشید و خورشید

خانه / سلمان ساوجی / جمشید و خورشید سلمان ساوجی / جمشید و خورشید شماره 52

1 شوق می ام نیمه شب بر در خمار برد بوی گلم صبح دم بر صف گلزار برد

2 ناله چنگ مغان آمد و گوشم گرفت بیخودم از صومعه بر در خمار برد

3 با همه مستی مرا پیر مغان بار داد هرچه ز هستی من یافت به یکبار برد

4 ساقی ام از یک جهت ساقر و پیمانه داد مطربم از یک طرف خرقه و دستار برد

5 همچو گلم مدتی عشق در آتش نهاد عاقبت آب مرا بر سر بازار برد

6 کار چو با عقل بود عشق مجالی نداشت عشق درآمد ز در عقل من از کار برد

سلمان ساوجی

شعر شعر کهن جمشید و خورشید سلمان ساوجی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از سلمان ساوجی

1 نظری نیست، به حال منت ای ماه، چرا؟ سایه برداشت ز من مهر تو ناگاه چرا؟

2 روشن است این که مرا، آینه عمر، تویی در تو آهم نکند، هیچ اثر، آه چرا؟

1 می‌کشم دردی که درمانیش، نیست می‌روم راهی که پایانیش نیست

2 هر که در خم خانه عشق تو بار یافت برگ هیچ بستانیش نیست

1 تا بدیدم حلقه زلف تو، روز من، شب است تا ببوسیدم سر کوی تو، جانم بر لب است

2 یا رب! آن ابرو، چه محرابی است کز سودای او؟ در زوایای فلک، پیوسته یارب یارب، است

شاعر شعر شوق می ام نیمه شب بر در خمار برد سلمان ساوجی می باشد.

این شعر در قرن 8 سروده شده است.

قالب شعر شوق می ام نیمه شب بر در خمار برد جمشید و خورشید است

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, عاشقانه, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, عاشقانه, می‌نوشی است.

شعربعدی

897 / 52

شعرقبلی

بنر