جنس آسایش متاع کشور بیگانگی از جویای تبریزی غزل 313

1 جنس آسایش متاع کشور بیگانگی است گر فراغت هست با بال و پر بیگانگی است

2 هر که راه آشنایی را زهر سوبسته است اختلاط خلق با او از در بیگانگی است

3 تن به جان بهر بریدن آشنایی می کند این صدف گنجینه دار گوهر بیگانگی است

4 اطلس در خون طپیدن بالش آمیزش است مخمل خواب فراغت بستر بیگانگی است

5 جام صاف وحشت از در کدورتها بریست لالهٔ بی داغ در بوم و بر بیگانگی است

6 آشنای مردم دنیا گرفتار خود است راه بیرون آمدن از خود در بیگانگی است

7 از دکان آشنایی جنس آسایش مجوی این گهر جویا متاع بندر بیگانگی است