سینه شد زآتش دل جلوه گه از آشفتهٔ شیرازی غزل 51

1 سینه شد زآتش دل جلوه گه طور مرا تا چه آید بدل از این سر پرشور مرا

2 دیده طوفان کند از شعله کانون درون گو بیا نوح و بخوان فار التنور مرا

3 پشه وادی عشقم به هما فخر کنان کند این عشق مخوان زاهد مغرور مرا

4 وامق ار گرد عذار تو ببیند خط سبز عذر عذرا نهد و دارد معذور مرا

5 گر در این دیر خرابم نبود آبادی کرده معمار غم عشق تو معمور مرا

6 میکنم پیل بنخجیر گه عشق شکار گر بصورت نبود جثه عصفور مرا

7 زاریم پیر مغان دید و جمم کرد بجام گر چه آشفته ندادند زرو زور مرا

8 پیر میخانه توحید رضا قبله طوس که بچشم است زخاک در او نور مرا