1 حبذا کشمیر و جوهر ناک او حوض کوثر در بهشت آماده است

2 گر نه او آیینهٔ وجه الله است دایما آبش چرا استاده است

3 سید تالابها می خوانمش دیدهٔ بد دور کوثر زاده است

4 با هوایش بسکه کیفیت بود هر حباب او سبوی باده است

5 هر شب از عکس کواکب گوئیا آسمانی بر زمین افتاده است

6 غور نتوان کرد ته داریش را با وجود آنکه لوحش ساده است

7 از حجاب آب و تاب حسن اوست بر رخ مه گرنه رنگ استاده است

8 دایم از چشم بدش داراد دور آنکه این حسن و جمالش داده است