هله! ای ماه وفاپیشه، که از قاسم انوار غزل 663

1 هله! ای ماه وفاپیشه، که محبوب جهانی همه روحی، همه راحت، همه امنی و امانی

2 بتو مدهوشم و حیران، به چه وصفت کنم، ای جان؟ مگر این وصف که گویم که: شه زنده دلانی

3 هوس لجه دریاست مرا، تا که برآرم در دریای شب افروز، ازین بحر معانی

4 همه عالم بتو گلشن، همه گیتی بتو روشن گل آدم ز تو گلشن، تو مگر شمع جهانی؟

5 کرمش را نشناسی، که محیطست بعالم قدمش را نشناسی، که اسیر حدثانی

6 حال دل با تو چه گویم؟ که تو دانای ضمیری تو بصیر همه بینی، تو خبیر همه دانی

7 قاسمی، سوی خرابات مغان آ، که ببینی همه جاشان محبت، همه جا عشق و جوانی