قضای عشق چو نازل از حکیم نزاری قهستانی غزل 569

1 قضای عشق چو نازل شد احتراز چه سود چو دل برفت مراعات دلنواز چه سود

2 به پای آبله نتوان ره دراز برید چو قاصر است معانی سخن دراز چه سود

3 چو ترک جان نتوان گفت عشق نتوان باخت نگفته اند که با روی دوست ناز چه سود

4 چو عشق مملکت جان و دل به هم برزد به هرزه تعبیه عقل چاره ساز چه سود

5 نه دیده بان وجود است دیده غماز ولی چو یاور دزدست دیده باز چه سود

6 مراد حج تو ای دل نیازمندی توست چو قبله بازندانی ز بت نماز چه سود

7 نزاری از بگدازد مرا ز یار چو زر خلاص روی ندارد ز بس گداز چه سود