سرمایهٔ روزگارم از دست از مهستی گنجوی رباعی 63

1 در سنگ اگر شوی چو نار ای ساقی هم آب اجل کند گذاری ای ساقی

2 خاک است جهان صورت برآرای مطرب باد است نفس باده بیار ای ساقی

1 آن روز که مرکب فلک زین کردند آرایش مشتری و پروین کردند

2 این بود نصیب ما زدیوان قضا ما را چه گنه قسمت ما این کردند

1 گر زانکه چو خاک ره ستم‌کش باشی چون باد همیشه در کشاکش باشی

2 زنهار ز دست ناکسان آب حیات بر لب مچکان گرچه در آتش باشی