پروانه به شمع گفت: از عطار نیشابوری مختارنامه 7

1 شادی به روزگار شناسندگان مست جانها فدای مرتبهٔ نیستان هست

2 از ناز برکشیده کله گوشهٔ بلی در گوش کرده حلقه معشوقهٔ الست

1 در دلم تا برق عشق او بجست رونق بازار زهد من شکست

2 چون مرا می‌دید دل برخاسته دل ز من بربود و درجانم نشست

1 چون به اصل اصل در پیوسته بی‌تو جان توست پس تویی بی‌تو که از تو آن تویی پنهان توست

2 این تویی جزوی به نفس و آن تویی کلی به دل لیک تو نه این نه آنی بلکه هر دو آن توست

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند