ساقی به من آور قدح پیر مغان از قاسم انوار غزل 29

1 ساقی به من آور قدح پیر مغان را تا تازه کند جودت او جوهر جان را

2 یک جام به من بخش از آن خم قدیمی زان می که کند مست زمین را و زمان را

3 زان باده که در نشئه او آب حیاتست زان باده که او جلوه دهد عین عیان را

4 زان باده که تا با نشد ازو طلعت خورشید زان باده که سرمست کند پیر و جوان را

5 قومی که ازین باده چشیدند، درین حال گفتند به مستی همه اسرار نهان را

6 ما را سخن از یار قدیمست درین راه زین بیش مگویید حدیث حدثان را

7 قاسم، همه یارست به جز یار دگر نیست روشن بود این نکته حریف همه‌دان را