1 ساقی به یاد یار بده ساغری ز می از آن گنه چه باک که باشد به یاد وی

2 من ژنده پوش یارم و دارم به جان او ننگ از قبای قیصر و عار از کلاه وی

3 شرمم ز فقر باد، مقابل کنم اگر با گنج فقر شهر صفاهان و ملک ری

4 تا کی دلا به مدرسه طامات و ترهات بشنو حدیث یار دو روزی ز نای و نی

5 واعظ مگو حدیث بهشت و قصور و حور ما توسن هوی و هوس کرده ایم پی

6 ما عندلیب گلشن قدسیم و باغ ما ایمن بود ز باد خزان و هوای دی

7 زاهد برو چه طعنه ی مستی زنی که هست مست از خیال دوست «صفایی» نه مست می