بار هر چند به ناحق طلبه آزارم از کمال خجندی غزل 813

1 بار هر چند به ناحق طلبه آزارم گر ازوه باشدم آزار ز حق بیزارم

2 اگر اندیشه از حرمت خونم نکند به حق و حرمت باری که به آن هم بارم

3 با خیالش چو حکایت کنم از چشم پر آب گوش دارید که در می چکد از گفتارم

4 دل از آن روی چو مه روی به ایمان آورد ورنه میکرد ز زلفش هوس زنارم

5 بوسه بر لب شیرین تو دارم دعوی تو من خام طمع بین که چه دعوی دارم

6 گفت در غم ما حال تو چونت کمال به جگر تشنه به دل خسته به تن افگارم

7 تا نوشتم صفت روی تو در دفتر خویش بوی گل میشنود از ورق اشعارم