بار دل بر تن نهادن کار ارباب از همام تبریزی غزل 27

1 بار دل بر تن نهادن کار ارباب دل است این که عیسی بار خر بر دوش گیرد مشکل است

2 ای عزیزان رهرو راه دلارام است دل چون سبک‌بار است پیش از کاروان در منزل است

3 مرغ عرشی آرزوی آشیان دارد ولی چون کند پرواز تا دربند این آب و گل است

4 اشتیاق روی جانان است جان را در جهان تا نپنداری که در زندان رضوان غافل است

5 انتظاری می‌نماید روزگار وصل را اختیاری چون ندارد میل او بی‌حاصل است

6 عاشقان در انتظار دوست جانی می‌دهند در سر هر یک خیال آن که با من مایل است

7 گر چه در دریای عرفان هست کشتی‌ها روان هر که زین دریا نشانی می‌دهد بر ساحل است

8 ذوق دل بخشد سخن‌های همام از بهر آنک جان او سیراب از انفاس اصحاب دل است