غنچه دلتنگ و لاله در خون از سلیم تهرانی غزل 243

1 غنچه دلتنگ و لاله در خون است زین چمن برگ عیش بیرون است

2 ز آشنایان ما درین گلشن سرو موزون و بید مجنون است

3 نوحه بر حال خویش دارد سرو این چنین است هر که موزون است

4 آسمانش به خاک زنده کند هر که مغرور زر چو قارون است

5 راه از پای ما به خون خفته ست نیست شبگیر، این شبیخون است!

6 پر به فکر جهان سلیم مپیچ کس چه داند که این جهان چون است