غنچه از نسبت لعل تو نزاکت از جویای تبریزی غزل 520

1 غنچه از نسبت لعل تو نزاکت دارد نمک از پهلوی حسن تو ملاحت دارد

2 از دل خون شدهٔ من چه نشان می طلبی آنقدر گم شده در عشق که شهرت دارد

3 می دهد داد ملاحت ز تبسم لعلش قهقهه خندهٔ او شور قیامت دارد

4 غم دوریش نشانید به خاکم چو خدنگ نونهالی که خدایش به سلامت دارد