جهان روشن ز مهر عالم‌افروزی از مشتاق اصفهانی غزل 222

1 جهان روشن ز مهر عالم‌افروزی که من دارم دلی تاریک‌تر از شب بود روزی که من دارم

2 بیا و از زلال وصل بنشان آتشم تا کی جگرها سوزد از آه جگرسوزی که من دارم

3 ز آه و ناله‌ام صدجان و دل زخمی مشو ایمن ز تیغ جان‌شکاف و تیر دلدوزی که من دارم

4 ز شب تاریک‌تر روز من و از روز روشن‌تر شب اغیار از شمع شب‌افروزی که من دارم

5 ز زلفش دل به صد افسون گرفتم لیک کی سازد فراموش آشیان مرغ نوآموزی که من دارم

6 نباشد فکر جان‌های غم‌اندوزت عبث تا کی غم‌اندوزی کدجان غم‌اندوزی که من دارم

7 برم مشتاق آمد یار همراه رقیب اما ببین فیروزی این بخت فیروزی که من دارم