یار بی پرده کمر بست به رسوایی از فروغی بسطامی غزل 50

1 یار بی پرده کمر بست به رسوایی ما ما تماشایی او ، خلق تماشایی ما

2 قامت افروخته می‌رفت و به شوخی می‌گفت که بتی چهره نیفروخت به زیبایی ما

3 او ز ما فارغ و ما طالب او در همه حال خود پسندیدن او بنگر و خودرایی ما

4 قتل خود را به دم تیغ محبت دیدیم گو عدو کور شو از حسرت بینایی ما

5 جان بیاسود به یک ضربت قاتل ما را یعنی از عمر همین بود تن آسایی ما

6 حالیا مست و خرابیم ز کیفیت عشق پس از این تا چه رسد بر سر سودایی ما

7 هر کجا جام می‌آن کودک خندان بخشد باده گو پاک بشو دفتر دانایی ما

8 نقد دنیا به بهای لب ساقی دادیم تا کجا صرف شود مایهٔ عقبایی ما

9 شب ما تا به قیامت نشود روز، که هست پردهٔ روز قیامت شب تنهایی ما

10 مگرش زلف تو زنجیر نماید ور نه در همه شهر نگنجد دل صحرایی ما

11 دل ز وصلت نتوان کند، بهل تا بکند سیل هجران تو بنیاد شکیبایی ما

12 ناتوان چشم تو بر بست فروغی را دست ورنه کی خاسته مردی به توانایی ما