1 فروغ آن گل رخسار بی نقابم سوخت گیاه تشنه جگر بودم، آفتابم سوخت

2 چو برق مدّ حیات است شاهراه فنا سبک عنانی این عمر پر شتابم سوخت

3 نه دست بر دل من می نهی نه پای به چشم بیا که رشک عنان، غیرت رکابم سوخت

4 شب فراق تو از بس که شعله در جان ریخت چو شمع، گریهٔ آتش عنان، در آبم سوخت

5 چه آتشی ست، حزین این که در جگر داری؟ فسانهٔ تو شنیدم، به دیده خوابم سوخت