شب سیاه بدان زلفکان از دقیقی طوسی ابیات پراکنده 6

1 شب سیاه بدان زلفکان تو ماند سپید روز بپاکی رخان تو ماند

2 عقیق را چو بسایند نیک سوده گران که آبدار بود، با لبان تو ماند

3 ببوستان ملوکان هزار گشتم بیش گل شکفته برخسارگان تو ماند

4 دوچشم آهو و دو نرگس شکفته ببار درست و راست بدان چشمکان تو ماند

5 کمان با بلیان دیدم و طرازی تیر که بر کشیده شود، بابروان تو ماند

6 ترا بسروین بالاقیاس نتوان کرد که سرورا قد و بالا بدان تو ماند