گدای کوی خرابات از امیرعلیشیر نوایی غزل 178

1 گدای کوی خرابات تاجدارانند خرابات جام می عشق هوشیارانند

2 قرارگاه دل آن طره را چسان سازم در آن سلاسل مشکین چو بیقرارانند

3 به گلشن رخش از بلبلی چو من چه حساب که بیحساب تر از من دو صد هزارانند

4 به حسن لاله رخان شباب بین ای چشم که پنجروزه چو گلهای نو بهارانند

5 به دیر مغبچه مست من چو جلوه کند ز خیل جان به ته پاش خاکسارانند

6 سمند ناز چو رانی نظاره کن هر سو که جانفشان به سر راه دلفگارانند

7 برون نیایم از آنجا چو فانی از مستی معاشران گرم از مجلس فنا رانند