1 مرجع اهل حیل مجمع تزویر و نفاق شرف دولت و دین قدوه اصحاب ضلال

2 آن بدنیا شده مغرور چنان پندارد که بزرگی جهان جمله بمال است و منال

3 با بزرگی کرم و خوی خوش ار حاجت نیست او بزرگیست که گردونش ندیدست همال

4 زو ندیدست کرم هیچکس الا در خواب و آن کرم نیست که دیدست خیالست خیال

5 ملکات وی اگر چه همه با نقصانست لیک بخلش بود و خبث طبیعت بکمال

6 اعتقادش چه توان گفت عفی الله ملحد نکند یاد سلف جز ببدی در همه حال

7 سخنی کش نبود فایده گوید همه وقت که در آن طبع غلیظش نتوان یافت کلال

8 لیک یک نکته لطفش مدد روح دهد گر بگوشش برسد جای کلالست و ملال

9 با چنین کس بسوی روضه رضوان نرود هر که بر پای دل او بود از عقل عقال