1 حمله ی شوق تو غافل را دل آگاه داد غارت عشق تو درویشی به یاد شاه داد

2 غیر داغ از حاصل دنیا نصیب ما نشد همچو ماهی خوش زری ما را جهان تنخواه داد

3 بگذر از پستی، اگر داری بلندی در نظر راه بر معراج یوسف را جهان از چاه داد

4 در میان ابیات را کی فاصله از مصرع است فال شیراز مرا دیوان حافظ راه داد

5 در مقام عشق، دل را از علایق پاک کن با نمد آیینه را نتوان به دست شاه داد

6 فرصت اصلاح کار خود نشد ما را سلیم عمر، ما را همچو سوزن رشته ی کوتاه داد