فضای کلبهٔ فقر آن قدر از محتشم کاشانی غزل 168

1 فضای کلبهٔ فقر آن قدر صفا دارد که پادشاه جهان رشگ بر گدا دارد

2 بخشت زیر سر و خواب امن و کنج حضور کسی که ساخت سر سروری کجا دارد

3 دلی که جا به دلی کرد احتیاج کجا به کاخ دلکش و ایوان دلگشا دارد

4 ندای ترک تکبر صفیر آن مرغ است که جا بگوشهٔ ایوان کبریا دارد

5 وجود ما به امید نوازش تو بس است که احتیاج به یک ذره کیمیا دارد

6 شکفته قاصدی از ره رسید ای محرم برو ببین چه خبر از نگار ما دارد

7 اگر حبیب توئی مشکلی ندارد عشق اگر طبیب توئی درد هم دوا دارد

8 چو کشتیم بدو عالم ز من مجو بحلی که کشتهٔ تو ازین بیش خون‌بها دارد

9 بسوز محتشم از آفتاب نقد و بساز که روز هجر شب وصل در قفا دارد