زاهد شهر نیم تا به تو از آشفتهٔ شیرازی غزل 737

1 زاهد شهر نیم تا به تو تزویر کنم عاشقم عاشق با عشق چه تدبیر کنم

2 گوشمالم دهی ای عشق بتان همچون چنگ که چو بربط همه شب ناله بم و زیر کنم

3 منکه دانم که کند گنج بویرانه مکان دل ویرانه خود بهر چه تعمیر کنم

4 گفت ترک تو مرا ملک ستان شاید گفت دو جهانی بیکی تجربه تسخیر کنم

5 چون نسیمم بکف افتد اگر آن زلف سیاه مو بمو شرح پریشانی تقریر کنم

6 گفت آهم من اگر برق جهان سوز شوم عجب است ار بدلی سنگین تأثیر کنم