هوای می به سر هر که چون حباب رود
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 هوای می به سر هر که چون حباب رود عجب نباشد اگر در سر شراب رود
2 چو بخت خفته سوی ما به صد حیل آمد ولی چو عمر گرامی به صد شتاب رود
3 ز بیدلان همه شب بشنود فسانه دل چو نوبت من بیدل رسد به خواب رود
4 نظر فکنده باغیار لب مگز پنهان روا مدار که بر جان من عذاب رود
5 چو رند میکده روشن درون بود چه عجب که در درونش می همچو آفتاب رود
6 خوش آنکه صبح به دیر مغان ز مخموری خراب آید و شام از قدح خراب رود
7 خمار در لبش افکند اضطراب چه عیب اگر به میکده فانی به اضطراب رود
دیدگاه‌ها **