1 هوای وصل جانانم گرفتست غم دلبر دل و جانم گرفتست

2 دل و دلبر نمی بینم چه دانی که چون سودای ایشانم گرفتست

3 چگونه در کشم دامن ز عشقش که دست دل گریبانم گرفتست

4 چگونه گل چنم از باغ وصلش که از خارش گلستانم گرفتست

5 دل از صبر ارچه می گریم نه ننگست ره وصل ارچه می دانم گرفتست

6 ازینم پاره نومیدی آمد که در دشواری آسانم گرفتست

7 مگر پیدا نمی آمد غمش زانک نشاط مدح سلطانم گرفتست

8 ملک بهرام شاه آن گنج رحمت که در دشواری آسانم گرفتست

9 بحمدالله که شکر نعمت او همه پیدا و پنهانم گرفتست