گردل اهل حقیقت در راز از عرفی شیرازی مثنوی 69

1 گردل اهل حقیقت در راز افشاند زاهد از دامن دل گرد مجاز افشاند

2 همت اینست که با اینهمه امید دلم آستین بر اثر عجز و نیاز افشاند

3 عرق شبنم خلد است هرآن قطره خوی که سمند تو نگاه تک و تاز افشاند

4 چه عجب کز دل محمود فرو ریزد خون گر صبا سلسله زلف ایاز افشاند

5 گرنه اظهار شفق میکند از کشتن صید خون مرغان زچه در چنگل باز افشاند

6 جای رحم است به عرفی که بسی بی اثر است اشک گرمی که بشبهای دراز افشاند