گر آزرده گر مبتلا می‌پسندد از نشاط اصفهانی غزل 119

1 گر آزرده گر مبتلا می‌پسندد چه خوش‌تر از این کو به ما می‌پسندد

2 هم او دشمنان را عطا می‌فرستد هم او دوستان را بلا می‌پسندد

3 چه دانیم ناخوش کدام است یا خوش خوش است آنچه بر ما خدا می‌پسندد

4 چرا پای کوبم چرا دست یازم مرا خواجه بی‌دست و پا می‌پسندد

5 خطای من ای شیخ بر من چه گیری مرا عفو او با خطا می‌پسندد

6 طبیبا به درمان دردم چه کوشی مرا درد او بی‌دوا می‌پسندد

7 نشاطا توانا و بیناست یارت برو ناتوان باش تا می‌پسندد