توانایی چه جویی، خستگی از نشاط اصفهانی غزل 232

1 توانایی چه جویی، خستگی به بدین تندی مران آهستگی به

2 گرفتاران زلف پر شکن را پریشان حالی واشکستگی به

3 دلا گر مهر پیوستی به یک سو از این سوی دگر بگسستگی به

4 گره مگشا از آن گیسوی پر چین که ما را از گشایش بستگی به

5 نشاط گه بگه کمتر زغم نیست اگر خود غم بود پیوستگی به