معشوقه به گرمابه شبی از همام تبریزی رباعی 44

1 دمی وصال تو از هر چه در جهان خوشتر شبی خیال تو از ملک جاودان خوشتر

2 اگر به هجر گدازی و گر وصال دهی هر آنچه رای تو فرمان دهد همان خوشتر

1 چشم بد دور که زیباتر از این نتوان بود بنده روی تو خواهم ز میان جان بود

2 دل من در هوس آن لب چون آب حیات بس که در تیرگی زلف تو سرگردان بود

1 جان را به جای جانی جای تو کس نگیرد مهر تو زنده ماند روزی که تن بمیرد

2 هر درد را علاجی بنوشته‌اند یارا دردی که هست ما را درمان نمی‌پذیرد