سبزه از طرف چمن می خیزد از جامی غزل 212

1 سبزه از طرف چمن می خیزد خطت از برگ سمن می خیزد

2 لاله با داغ تو خفته ست به خاک زان به خون غرقه کفن می خیزد

3 گر سبک سر ننهد تن به رهت جان روان از سر تن می خیزد

4 می شود صاعقه خرمن صبر شرری کز دل من می خیزد

5 یارب این نکهت مشکین ز صبا یا ز صحرای ختن می خیزد

6 نه که بوی نفس جانان است که ز اطراف یمن می خیزد

7 گفتمش جامی و وصف سخنت از سخن گفت سخن می خیزد