سبزهٔ خطش دمید و روزگار از سلیم تهرانی غزل 190

1 سبزهٔ خطش دمید و روزگار عاشقی‌ست فصل گلریزان داغ و نوبهار عاشقی‌ست

2 از دلم چون کاوکاو شوق را بیرون کنم؟ نیست این خار کف پا، خارخار عاشقی‌ست

3 آسمان با خاکساران در مقام کبر نیست این غبار خاطرم از رهگذار عاشقی‌ست

4 حیف اوقاتی که صرف کار دیگر می‌شود فکر فکر می‌پرستی، کار کار عاشقی‌ست

5 گر بقای جاودان خواهی سلیم از عشق جوی زان که آب زندگی در جویبار عاشقی‌ست