همچو گل تنها همین نبود از جویای تبریزی غزل 102

1 همچو گل تنها همین نبود صفا حسن ترا صد ادا باشد نهان در هر ادا حسن ترا

2 بارها سنجیده ام با عارض خورشید و ماه رتبهٔ دیگر بود نام خدا حسن ترا

3 چون نباشد لایقت غیر تو دیگر هدیه ای داده ام آیینهٔ دل رونما حسن ترا

4 همچو مه گر ظلمت شبها فروزان تر شود تیره بختی های ما داده جلا حسن ترا