آن باده را که گونه بیجاده آمده از ادیب صابر غزل 12

1 آن باده را که گونه بیجاده آمده است بویش چو بوی سوسن آزاده آمده است

2 رنگ گل و گلاب نسیم بهشت یافت گویی که از بهشت فرستاده آمده است

3 بیجاده رنگ باده و بیجاده لب حریف بیجاده پیش خدمت بیجاده آمده است

4 پر کن قدح که در سر من باد عاشقی است با باد عشقم آرزوی باده آمده است

5 ساقی زهر گروه که باشد روا بود شرط نخست او زنخ ساده آمده است

6 آماده بر بساط تماشا دل من است تا دل به عشق و باده گرو داده آمده است

7 هر ساعتی هزار طرب زاید از دلم تا بازم آن نگار پری زاده آمده است