1 آن شمع دل‌افروز من از خانهٔ من رفت پروای گلم نیست که پروانهٔ من رفت

2 دارم‌ صدف‌آسا کف‌ خالی و لب خشک تا ازکفم آن گوهر یکدانهٔ من رفت

3 چون باغ خزان دیده ز پیرایه فتادم زبن شاخه پرگل که زگلخانهٔ من رفت