مرا که چون تو پری چهره دلبری از سلمان ساوجی غزل 162

1 مرا که چون تو پری چهره دلبری باشد چگونه رای و تمنای دیگری باشد؟

2 نه در حدیقه خوبی بود چنین سروی نه در سپهر نکویی چو تو خوری باشد

3 نه ممکن است نبات خطت بر آن دال است که خوشتر از لب لعل تو شکری باشد

4 خیال چشم و رخت تا بود برابر چشم گمان مبر که مرا خواب یا خوری باشد

5 به خاک پات که در خاک پایت در اندازم چو گیسوی تو به هر مویم ار سری باشد

6 ز عشق آن لب همچون میم، مدام از اشک زجاج دیده پر از باده ساغری باشد

7 به حسن تو که وفا پیشه کن، جفا بگذار وفا مقارن حسن ار چه کمتری باشد

8 ببین که پاکتر از اشک من بود سیمی مو یا به سکه رخسار من زری باشد

9 بیا ببخش بر احوال زاری سلمان بترس از آن که به حشر داوری باشد