آن دل که بدی سغبۀ هر دلگسلی از کمال‌الدین رباعی 817

1 دلبرم هم ز بامداد برفت کرد ما را غمین و شاد برفت

2 آن همه عهدها که دوش بکرد با مدادش همه زیاد برفت

1 رنگ رویت بر ارغوان خندد لعل تو بر می جوان خندد

2 خنده خونین زند انار زرشک هر کجا آن دو نار دان خندد

1 رخت تاثیر آهی بر نتابد غمت هر دستگاهی بر نتابد

2 چنان نازک رخی داری که از دور بصد حیلت نگاهی برنتابد