1 آن خداوند محتشم چاکر که فزونست حشمتش ز جهان

2 دی برسم عیادتم از خاک برگرفت آن نهایت احسان

3 چون تو را دیدن عرق ز عرق سوز بیمار راست شعله نشان

4 لطف دیگر علاوه این ساخت از کف زر نثار سیم افشان

5 که به حکمت در انجمن سازد غرق دریای انفعالم از آن

6 من که چون خسته عرق کرده یافت در دم به یک نفس درمان

7 عذر آن شهریار اگر خواهم که بخواهم به کلک یا به زبان

8 بایدم ساخت دایم الحرکت هر دو را تا به انقراض زمان