آنکه هر دم زندم ناوک از وحدت کرمانشاهی غزل 38

1 آنکه هر دم زندم ناوک غم بر دل ریش زود باشد که پشیمان شود از کرده خویش

2 بشنو این نکته که در مذهب رندان کفر است رندی و عاشقی و آگهی از مذهب و کیش

3 جلوه‌گاه نظر شاهد غیبند همه کعبه زاهد و کوی صنم و دیر کشیش

4 به نگاهی که کند دیده دل از دست مده سفر وادی عشق است و خطرها در پیش

5 دل شد از هجر تو بیمار و نگفتم به طبیب زانکه بیمار ره عشق ندارد تشویش

6 از کم و بیش ره عشق میندیش که نیست عاشقان را به دل اندیشه ره از کم و بیش

7 ای دل این پند حکیمانه شنو از وحدت خاطری ریش مکن تا نشوی زار و پریش