آن خواجه سر بشر ندارد از قاسم انوار غزل 240

1 آن خواجه سر بشر ندارد پیداست که رو بشر ندارد

2 هر چندکه عالم و مطیعست در صنف غزا سپر ندارد

3 نگذشت ز علم و زهد هرگز زیرا سر این سفر ندارد

4 از شاخ شجر حدیث گوید اما خبر از ثمر ندارد

5 در بحر محاورست،چه سود؟ چون سود ز بحر بر ندارد

6 در ظلمت جهل می رود راه از نور یقین خبر ندارد

7 در بحر فناست جان قاسم جایی که ملک گذر ندارد