آن سرو ناز کو که ببوسیم از ابن حسام خوسفی غزل 153

1 آن سرو ناز کو که ببوسیم پای او روشن کنیم دیده به خاک سرای او

2 او سر زناز خویش نیارد بما فرود ما چون بنفشه سر بنهاده به پای او

3 او را به جای ما به غلط گر کسی بود ما را کسی نبود و نباشد به جای او

4 او گر جفا و جور کند بر دلم چه باک ما دل نهاده ای به جور و جفای او

5 او گر رضای خاطر ما را نگه نداشت ما بنده ایم خاطر ما و رضای او

6 او گر گدای درگه خود را ز در براند آیا کجا رود ز در او گدای او

7 او گلبنی است تازه ز گلشن سرای جان ابن حسام بلبل دستان سرای او