آن زلف خمیده از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 632

1 تا دم باد صبا بگشا دست گرهی از دل ما بگشا دست

2 هر فتوحی که جهانراست ز گل همه از باد هوا بگشادست

1 نگارم چو کرد گلستان بر آید خروش دلم تا به کیوان برآید

2 چمان سرو در خاک پایش بغلتد چو گرد چمن‌ها خرامان برآید

1 سوز عشقت جگر همی سوزد تاب رویت نظر همی سوزد

2 تو چه دانی ؟که آتش رخ تو نظر اندر بصر همی سوزد