چه دهم شرح که از غصّه از جهان ملک خاتون غزل 968

1 چه دهم شرح که از غصّه چه بر جان دارم یا چه اندوه دل از فرقت جانان دارم

2 چون مرا نیست ز هجر تو خلاصی پیدا چند حال دل خود را ز تو پنهان دارم

3 خبرت نیست ز احوال من شوریده که دل از غصّه هجر تو پریشان دارم

4 گرنه از شربت وصل تو امیدی باشد من دلخسته کجا طاقت هجران دارم

5 نکند درد مرا سود مداوای طبیب چون من از نوش لب لعل تو درمان دارم

6 من چو در بادیه ی عشق تو ای کعبه ی جان پا نهادم چه غم از خار مغیلان دارم

7 منم آن بلبل شوریده که در باغ رخت با گل وصل فراغی ز گلستان دارم

8 راستی بر قد شمشاد حرامست نظر من که چون قامت تو سرو خرامان دارم

9 جز هوای دهنت هیچ ندارم به جهان چون سکندر هوس چشمه حیوان دارم