ترا تا دل بسان سنگ باشد از مجد همگر غزل 41

1 ترا تا دل بسان سنگ باشد مرا هم دل بدینسان تنگ باشد

2 منم کز نام عشقت فخر دارم ترا تا کی ز نامم ننگ باشد

3 چه گوئی وقت صلح ما نیامد بگوی آخر که تا کی جنگ باشد

4 به رهواری پذیرفتیم عذرت چه می دانم که عذرت لنگ باشد

5 به عمر خود ببینم باز یک شب که زلف تو مرا در چنگ باشد

6 من و تو حاضر و پیش من و تو می سرخ و نوای چنگ باشد

7 به بوسی راضیم آن می نخواهم وگر خواهم سر بر سنگ باشد