1 ای ترا جمع گشته در ره آز همّت کوته و امید دراز

2 همه دندان ز حرص همچون سیر همه مغز تو پوست همچو پیاز

3 ندهی خر بزاهدان لیکن نان ایشان همی خوری بنیاز

4 دست تو چون دهان گرسنگان هر چه در وی نهی نیایی باز

5 چون گلو می فرو بری همه چیز وز تو ناید برون مگر آواز