1 بگرفتمش آن زلف پر از تاب بترس بوسیدمش آن لب چو عناب بترس
2 بودم بگه بوسه زدن بر لب او ماننده مرغی که خورد آب بترس
اولین نفری باشید که نظر میدهید ✨
1 ایدل گرت شناختن راه حق هواست خود را بدان که عارف خود عارف خداست
2 غم ره مده بخویشتن ار وقت خوش نماند زیرا که وقت فوت شد اما خوشی بجاست
1 آنرا که پیشوای دو عالم علی بود نزد خدای منزلتی بس علی بود
2 اقبال دارد آنکه زند دم ز دوستیش بل بندگی قنبرش از مقبلی بود
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به
دیدگاهها **