تندی مکن که رشتهٔ از ملک‌الشعرا بهار قطعه 557

1 تندی مکن که رشتهٔ چل ساله دوستی در حال بگسلد چو شود تند آدمی

2 هموار و نرم باش که شیر درنده را زیر قلاده برد توان با ملایمی

3 مرد اراده باش که دیوار آهنین چون نیم جو اراده‌، نباشد به محکمی

4 رمز است‌ هرچه ‌هست و ‌حقیقت‌ جز این ‌دو نیست ای نور چشم این دو بود عین مردمی

5 یا راه خیر خلق سپردن به حسن خلق یا راه خیر خویش سپردن به خُرّمی

6 ور زان که همت تو به آزار مردمست شیری به هر طریق نکوتر ز کژدمی