می کشد عکس ترا پر تنگ از جویای تبریزی غزل 1010

1 می کشد عکس ترا پر تنگ در بر آینه بی حیا بی آبرو بی شرم کافر آینه

2 همچو برگ گل هوا گیرد ز پشت دست عکس چهره گردد با صفای عارضش گر آینه

3 گوییا خورشید سر بر کرده است از جیب صبح عکس رخسارش چو گردد جلوه گر در آینه

4 از صفای ظاهر اهل جهان ایمن مباش جوشنی زیر قبا دارد ز جوهر آینه